Carrie De Leeuw had het ideale bestaan. Ze was een slanke tweeëndertigjarige met borsten die iets te groot waren voor haar lichaam. Haar dikke rode haar viel over haar schouders en omlijstte een gezicht met hoge wangen. Haar mooie gezicht werd omlijst door intelligente diepblauwe ogen, en haar nek was lang en voortreffelijk. Haar glanzende nieuwe Cadillac CTS, een verjaardagscadeau van haar elfjarige echtgenoot, paste bij de tint van haar ogen.
Ze was net klaar met de verkoop van een pand van anderhalf miljoen dollar en was gestopt om een fles Dom Perignon te kopen om het te vieren. Haar telefoon ging en ze nam op. Donald, haar man, was aan de telefoon en vertelde haar dat hij met een middagvlucht naar Chicago moest en twee tot drie weken weg zou blijven. Het was niet ongebruikelijk dat hij de stad verliet, maar hij werd meestal iets eerder gewaarschuwd. Terwijl hij met haar sprak, verliet hij het huis, en ze zou hem niet meer zien voordat ze vertrok. Donald verontschuldigde zich en beloofde het met haar te vieren als hij thuiskwam. Carrie zuchtte terwijl ze op de ‘eind’-knop van haar telefoon drukte en hem in de oplaadpoort stopte. Het zouden twee lange weken worden… of langer.
Toen ze thuiskwam, vond ze Donalds aktetas bij de deur en was even opgewonden, omdat ze dacht dat hij een annulering of een latere vlucht had. Haar verwachtingen werden de bodem ingeslagen toen ze merkte dat zijn auto in de garage stond en zijn tas verdwenen was. Ze sms’te hem omdat ze aannam dat hij in het vliegtuig niet kon bellen.
Carrie trok haar schoenen uit, kleedde zich uit tot op haar ondergoed en trok een badstof badjas over haar blote lijf. Toen Donald terugkwam, sloop ze naar de keuken voor een glas wijn en zette Dom op het wijnrek. Ze had niet veel lichte snacks in de koelkast, dus nam ze wat brie, crackers en een handvol druiven mee toen ze naar haar slaapkamer ging, waar ze met een boek kroop.
Ze schrok wakker door het gerinkel van de deurbel en realiseerde zich dat ze tot laat in de middag had geslapen. Toen ze zich naar de deur haastte, trof ze een van de jonge medewerkers van Donalds kantoor aan. De korte badstof badjas en de uitgestrektheid van het gebruinde vlees in het losjes geknoopte kledingstuk trokken zijn aandacht. Carrie bloosde bij zijn duidelijke reactie en trok haar badjas strakker om zich heen. “Donald nam contact op met het kantoor en vroeg of een van ons langs kon komen om zijn aktetas op te halen,” zei de jonge man, zijn blik gericht op de geweldige vrouw.
“Bedankt dat u hem komt ophalen,” merkte Carrie op, geamuseerd door de poging van de jongeman om een opkomende erectie te verbergen. Haar onmiddellijke reactie was schaamte geweest, maar ze moest toegeven dat het feit dat deze aantrekkelijke jonge advocaat was opgewonden door haar attracties bevredigend was. “Ik had gedacht dat ze Nora zouden sturen; zij doet gewoonlijk Donalds boodschappen.”
“Ze kon niet komen; ze is de komende twee of drie weken de stad uit,” mompelde de jongeman. Hij ging deze lieve dame niet vertellen dat de secretaresse van haar man vandaag op een vliegtuig naar Chicago was gestapt. De domme klootzak, dacht de jonge advocaat, die zo’n mooie dame in de steek laat om met een leeghoofd als Nora naar Chicago te gaan. Iedereen op de werkvloer wist dat Nora geen baan bij het bedrijf had gekregen als ze niet bereid was geweest haar benen te openen voor iedereen met de letters J.D. achter zijn naam. “Het spijt me,” zei hij, “maar ik moet dit voor de sluitingsdatum naar FedEx brengen.” Dank u wel, mevr. De Leeuw.” Hij liep weg alsof de hellehonden hem achtervolgden.
Carrie sloot de deur, niet bereid om een duidelijk verband te leggen. Tenslotte, zo redeneerde ze, geniet ze waarschijnlijk alleen maar van een vakantie terwijl Donald weg is. Maar ze wist diep in haar hart dat Nora met Donald naar Chicago was gegaan… en hij had er niets over gezegd. Ze besloot Donald het voordeel van de twijfel te geven, maar na het drinken van de fles Dom Perignon viel ze in slaap op de bank in de woonkamer.
Carrie had een hekel aan de naweeën van een champagnekater. Ze hield er een dodelijke kater en een slechte houding aan over. Later die middag bevestigde een kort telefoontje naar het hoofdkantoor van Donald haar zorgen. Ze had de telefoniste niet eens haar naam hoeven geven; ze had gewoon naar Nora gevraagd. De telefoniste liet haar weten dat Nora niet op haar werk was en vroeg of iemand anders haar kon helpen. Carrie had geantwoord dat ze belangrijke zaken had waar alleen Nora haar mee kon helpen, en de telefoniste had haar meegedeeld dat Nora en meneer De Leeuw naar Chicago moesten en pas over twee tot drie weken zouden terugkeren. Carrie bedankte haar en snikte zichzelf in slaap in de grote lege kamer.
Carrie werkte voor een makelaarskantoor van een vrouw van eind veertig die ook een persoonlijke vriendin was. Harriet Anderson, Carrie’s weduwe en vertrouwelinge, had Carrie’s verdriet gezien tijdens de ochtendvergadering. Ze vroeg Carrie om na de vergadering in het kantoor te blijven.
Harriet sloot de deur en schonk voor beiden nieuwe koffie in. “Laten we er geen doekjes om winden,” antwoordde Harriet en overhandigde Carrie een kopje van het geurige brouwsel dat ze in haar kantoor bewaarde voor persoonlijk gebruik. “Ik ken je al het grootste deel van je leven, en ik weet wanneer er iets niet klopt. Je ziet er niet uit als een agent die net de grootste vastgoedtransactie van het jaar heeft gesloten.”
“Is het echt zo duidelijk?” vroeg Carrie. Ze opende haar lippen om te spreken en schudde haar hoofd. De eerste paar zinnen waren moeilijk voor haar, maar toen ze eenmaal begon, stroomden de woorden in stortregens uit haar. Het duurde een paar minuten voordat ze besefte dat ze nooit echt ongelukkig was geweest met Donald.
“Sta me toe het te verduidelijken…
Je bent boos op Donald omdat hij zijn secretaresse naar Chicago heeft gehaald, maar je gaat niet van hem scheiden omdat hij je belazert?”
“Klinkt dat niet stom?” vroeg Carrie met gebogen hoofd. “Donald is altijd een geweldige echtgenoot geweest… voor zover ik weet.” Hij is levendig in huis, attent en onthoudt altijd verjaardagen en jubilea.”
“En jij adoreert hem, ook al rijdt hij zich te pletter op zijn tiener secretaresse in Chicago…” antwoordde Harriet. Carrie zocht haar mentor naar signalen van ongenoegen, maar vond er geen. “Mijn Ralph was net zo,” zei Harriet over haar man. “Tenzij hij langer dan een paar dagen bij me weg was, was hij de perfecte man.” Hij was een geile klootzak die zo goed was in bed dat hij me aan het huilen kon maken.” Ze slaakte een zucht. “Ik ontdekte dat hij een rokkenjager was nadat hij me verliet tijdens een makelaarsconferentie in Las Vegas.” Ik zat ziek thuis met een zware griep en wilde nergens heen. Ik dwong hem zonder mij te gaan, en hij belandde in bed met een makelaar uit Virginia. Zodra ze terugkwamen, bracht een ‘vriend’ me op de hoogte, maar ik heb hem er nooit mee geconfronteerd… Ze veranderde nooit de manier waarop ze me behandelde. “Het enige wat telde was dat ik wist dat hij van me hield.” Carrie ving haar blik.
“Ik hou ook van Donald en ik geloof niet dat hij me wil verlaten, zeker niet voor die eikel Nora.” Ze is prachtig, nog geen eenentwintig, met grote borsten en lang blond haar.” Carrie hief haar hoofd op. “Het steekt dat hij iemand anders wil verkrachten, hoe mooi ze ook is.”
“Alsjeblieft, Carrie, doe me een lol!” Probeer me te overtuigen dat je nog geen man hebt ontmoet die niet de slet in je naar boven heeft gehaald sinds je bij Donald bent!” Harriet barstte in lachen uit. “Dat heb ik zeker,” dacht ze na, “maar ik was net zo voorzichtig om mijn misstappen zo ver mogelijk van huis te houden, en ik heb nooit meer dezelfde man gehad!”
Carrie was verrast. “Harriet!”
De oudere vrouw lachte gemeen, verrukt. “Het was goed genoeg voor Ralph, en ik dacht dat het goed genoeg was voor mij.” Ik geloof niet dat hij erachter is gekomen, maar ik weet het niet zeker.” Harriet werd weer serieuzer. Ze reikte in haar muurkluis en nam er een set sleutels uit. “Dit zijn de sleutels van één van mijn eigendommen in Destin,” legde ze uit. Neem een week vakantie, misschien twee. Ga naar het strand, neuk een domme gespierde kerel met een grote lul en een pinda-hersens… en keer dan terug naar je man. Als je terugkomt, mag je een beslissing nemen over je huwelijk. Ik denk niet dat Donald in de steek laten de oplossing is. Goede mannen zijn er maar weinig; ze zijn een bedreigde diersoort.”
Carrie vocht met zichzelf over het luxe penthouse aan de Golf van Mexico. Ze belde Donald en vertelde hem dat ze op vakantie ging, en hij zei haar dat ze het verdiende. Hij beloofde haar mee te nemen zodra hij terug was en droeg haar op een locatie te kiezen. Hij was attent, aardig en beleefd geweest, maar hij was vergeten hoe gevoelig de microfoons van deze moderne iPhones waren. Ze hoorde duidelijk het geluid van iemand die een lul pijpt op de achtergrond… en het was niet het blikkerige geluid van een tv-speaker.
Ze was gewond en geamuseerd omdat ze tijdens de spits naar Destin was gereden. Tegen acht uur was ze gekleed in haar meest sexy zwarte feestjurk en vier-inch naaldhakken. Ze redeneerde dat de beste locatie om te jagen op mooie mannen met weinig hersens een elite herenclub was. Toen ze bij de vooringang van de mooiste herenclub aankwam, zakte de portier in elkaar en liet haar binnen. Er zouden geen kosten zijn, en al haar drankjes zouden gratis zijn. Het was slim om een dame als Carrie te promoten binnen het bedrijf.
Bijna meteen nadat ze had plaatsgenomen, stond er een serveerster aan haar tafel. Een kristallen champagneglas werd voor Carrie neergezet, en ze dook in haar handtas voor een fooi. Carries hand werd in die van de serveerster gelegd. “Maak je geen zorgen, lieverd; je hebt mijn avond al goed gemaakt.” Elke man hier koopt een drankje voor je. Ik heb de hoogste fooi van de hele week gekregen om je dit ene drankje te serveren en je te vertellen dat het gekocht is door een oude man in een driedelig pak. Je hoeft niets te doen als je niet wilt; lach en knik gewoon naar hem.”
Carrie deed wat haar gezegd werd en richtte toen aarzelend haar aandacht weer op de serveerster. “Hoe ga ik ze hier allemaal weghouden?” vroeg ze zich af.
“Maak je geen zorgen,” voegde de serveerster eraan toe, “ook al komen ze hierheen, moedig degenen met wie je niet wilt spelen niet aan.” De ouderen zijn uiterst vriendelijk, en ze zullen mij meestal sturen om te vragen of je een tafel wilt delen. Je moet op de kinderen letten.” “Als je wilt spelen, schat, onthoud dan dit,” overwoog ze even. Nadat ze zichzelf bevredigd hebben, willen de prachtige jongeren terug om te drinken en zich te verkneukelen bij hun vrienden. Dan zijn er de oudere kerels, die geld uit hun reet hebben komen en een slappe lul die al dan niet hard wordt na een vol uur serieuze kop. Ik heb ontdekt dat de beste de duur geklede mannen van 30 tot eind 50 zijn. Het zijn geweldige minnaars die eerst voor hun dames zorgen en dan terugkomen voor een tweede, en ze hebben geld om te verbranden.”
“Hoe heb je alles ontdekt?” vroeg Carrie, met een verblindende glimlach op haar gezicht.
“Ik bedien één week per maand tafels,” legde de serveerster uit, “en de andere drie dans ik.” Ze gaf Carrie een onderzoekende blik. “Je moet het vanavond eens proberen… als je kunt dansen.” Carrie werd rood als reactie op het compliment. “Je hebt er het figuur voor,” merkte de serveerster op.
Carrie’s tafel begon vol te raken toen de drankjes van de bar kwamen. “Je kunt maar beter opdrinken, liefje,” grapte de serveerster, “want er komt nog meer aan!” Carrie dronk vele flutes, maar de drankjes die kwamen nadat ze doorhadden dat ze geen champagne dronk, waren stijf. Uiteindelijk bestelde ze de gewenste margarita, en er kwamen er nog zes op tafel. De champagne had haar een high gegeven, maar de eerste margarita had haar duizelig gemaakt. De ceremoniemeester bleef tegen haar praten, en er kwamen meer margarita’s tevoorschijn. Carrie genoot van de aandacht, en haar buzz werd een brandende high. Ze flowde sexy op de muziek, en ze was groot toen de ‘Amateur Night’ wedstrijd begon.
De emcee smeekte haar de dansvloer op te gaan, en het hele publiek klapte eendrachtig in de handen. Met de margarita’s en de aandacht liet ze de rest van haar remmingen los en stapte het podium op. Een gejuich barstte los. De lichten werden donkerder rond de zaal, en de ceremoniemeester draaide een plaat die Carrie altijd verleidelijk had gevonden, Black Velvet van Alannah Myles. Ze sloot haar ogen en legde haar handen op haar buik, haar heupen golvend op de muziek. Carrie wist nooit zeker wanneer, precies tijdens het nummer, haar ‘evil twin’ persona het overnam, maar ze was zich er onmiddellijk van bewust dat ze voor één man in het bijzonder stond. Haar handen werden sierlijk opzij gehouden en haar voeten waren wijd gespreid. Ze friemelde aan de zoom van haar zwarte jurkje en trok het ver genoeg omhoog om haar kleine zwarte string te kunnen zien en haar gezwollen schaamlippen, die onder het middelste bandje uitstaken. Ze liet de zoom zakken en knielde zodat haar lange, kastanjebruine haar op het podium viel, en terwijl ze knielde, schoof ze de spaghettibandjes van haar jurk naar beneden en ontblootte een van haar borsten. Het publiek barstte uit toen ze haar hoofd optilde.
Carrie zakte op haar knieën voor de aantrekkelijke man die tegen de dansvloer lag, haar benen wijd gespreid en de hakken van haar schoenen op haar billen, in een vlaag van roekeloze overgave. Ze lag achterover op de dansvloer, haar armen wijd gespreid, haar heupen kronkelend alsof er een pik in haar klopte op slechts centimeters van zijn gezicht. Ze was doorweekt toen ze met gesloten ogen naar zijn gezicht keek. Ze leunde voorover en sloeg haar armen over elkaar, reikte naar de zoom van haar kleine zwarte jurkje en trok het over haar hoofd. Carrie’s enige overgebleven bezit was een kleine string. Haar hand greep naar de nek van de man en ze trok zich op, waarbij ze haar borst in zijn mond duwde.
Het geld viel uit de lucht, en ze duwde zichzelf weg van de man die haar zo had geboeid…
Maar tot haar verbazing werd ze geëlektriseerd door de menigte en de verzengende ogen van alle mannen. Ze kneep bijna pijnlijk in haar tepels. Ze flirtte en plaagde elke man voor de dansvloer. Haar handen zaten al snel in haar ondergoed, en meer geld vloog het perron op. Ze kon zichzelf niet langer tegenhouden, dus schoof ze twee vingers in haar kutje terwijl haar benen wijd gingen en kwam heftig klaar. Toen het nummer ten einde liep, hielp haar serveerstertje haar het geld te verzamelen en van het podium af te wankelen.
Toen ze backstage aankwamen, werden haar gedachten niet helder. In plaats daarvan draaide de wereld om haar heen. Terwijl Carrie haar kleren weer aantrok, rekende de serveerster vrolijk haar geld uit. “Jezus, schat, je hebt tweeduizend dollar verdiend met één set!” zei de serveerster, “dat is ongehoord!”
Carrie schudde vol ongeloof haar hoofd. “Tweeduizend?” vroeg ze. “Hoe lang was ik daarbuiten?” Twee of drie minuten?
“Acht minuten, lieverd,” merkte de serveerster op, “Roger speelde het album twee keer.”
Een andere serveerster kwam binnen en fluisterde naar Carrie’s nieuwe maatje.
“Raad eens?” vroeg de serveerster zachtjes, “je vriendje, die op de eerste rij die je deed alsof je wilde neuken?” Carrie bloosde bij de herinnering, maar het vuur ging nog steeds door haar heen. “Hij wil een lapdance in de VIP-kamer!”
“Wat is in hemelsnaam de VIP-kamer?” vroeg Carrie zich suf. De serveerster, Angel, zei dat de V.I.P.-ruimte achterin verschillende kamertjes had die werden beveiligd door de grootste uitsmijters. De meisjes werden betaald om backstage te gaan en een privé lapdance te doen voor iets meer geld dan ze op het podium verdienden. De danseressen konden in de VIP-kamers niets legaals doen dan op de openbare vloer. Feit was dat de meisjes in de VIP-kamers meestal zo ver gingen als hun geweten toeliet, zolang het geld goed was. Elke kamer had een waarschuwingslicht dat de uitsmijter activeerde als de politie of een alcoholinspecteur arriveerde, en een paniekknop waarop de vrouwen konden drukken als een kerel uit de hand liep.
“Hij bood je twee duizend meer voor een lapdance van een half uur…
Er zijn hier dames die hem zouden pijpen en in hun kont laten neuken voor de helft van die prijs, baby girl!”
“Het spijt me, ik kan het niet,” zei Carrie.
Ik heb geen idee waarom ik dat allemaal deed…
“Ik moet gek zijn geweest.
“Nee schat, gek is tweeduizend dollar afslaan voor een lapdance van een half uur,” grinnikte Angel. Maar je moet hem zelf nee zeggen.” smeekte Carrie, maar Angel weigerde gewoon.
Carrie keerde terug naar de grote zaal en werd begroet door het publiek. Ze zocht naar de man die ze zo wreed had beschimpt en vond hem uiteindelijk bij de ingang van de V.I.P.-kamer. “Het spijt me,” zei ze, “maar ik kan het niet.” Ik ben geen expert… “Ik weet niet wat me bezielde vanavond… dat was ik niet.” Ze kwam tot stilstand, niet in staat om verder te gaan.
“Het kan me niet schelen,” mompelde de man, zijn stem laag en wellustig. Hij haalde een bundel biljetten van honderd dollar uit zijn jaszak. “Hier heb je tienduizend,” mopperde hij. Carrie voelde haar tepels omhoog komen toen hij naar haar borsten keek. Een man die haar zo graag naakt wilde zien dat hij bereid was er 10.000 dollar voor te betalen, had iets fascinerends. Haar broek werd weer nat.
“Goed,” antwoordde ze, “kom maar op!” Ze strekte zich uit, pakte zijn hand en legde zijn handpalm tegen haar billen. Het geld had effect op haar gehad. Ze had het niet nodig. Ze had drie creditcards met grotere limieten in haar handtas en misschien wel drie keer dat bedrag op haar bankrekening. Wat haar dreef was hoe wanhopig deze man naar haar verlangde… en hij was bloedmooi. Midden veertig, met een volle bos zwart haar dat aan de slapen grijs wordt. Zijn gespierde figuur was gekleed in een duur Brioni pak, en hij had enorme, sterke handen. Zijn gezicht kwam recht uit een cowboyfilm, en zijn erectie was enorm van wat ze kon zien.
Carries tred werd katachtig, haar heupen zwaaiden verleidelijk en haar lichaam straalde een overvloed aan paringsstoffen uit. Alles in haar lichaam schreeuwde nu ‘neuken’ in plaats van ‘plagen’. Niets anders maakte Carrie uit; ze wist dat ze hem zou neuken voor ze de V.I.P.-kamer zouden verlaten.
Toen ze bij het hokje aankwamen waar de uitsmijter hen naartoe had geleid, liet hij haar zwijgend het waarschuwingslampje en de noodknop zien voordat hij de zware gordijnen achter zich sloot. Carrie zweeg, spreidde haar benen en nam plaats op zijn schoot. Ze kon de stijve lengte van zijn zwellende penis voelen onder haar dun bedekte kutje. Toen de muziek begon, drukte ze haar clitoris op de rugkam van zijn pik, waarbij ze naar achteren en dan naar voren bewoog tot zijn eikel tegen haar gezwollen clitoris rustte. Ze schreeuwde toen ze hem daar plaatste. Zijn pik veerde op bij de stimulatie en drukte hard tegen haar gevoelige clitoris, en ze kreunde nogmaals, terwijl ze zijn hoofd naar haar borsten trok.
Carrie deed geen poging om te dansen. Ze boog zich voorover, trok haar zwarte jurk over haar hoofd en duwde haar tepel tegen zijn lippen. “Bijt erin!” riep ze uit. Dat deed hij, maar ze wilde meer. “Harder!” zei ze. Toen hij dat deed, slaakte ze een zwakke kreun. Ze probeerde op te staan om haar string te verwijderen, maar hij gromde diep in zijn keel en reikte naar beneden, greep het fragiele onderkleed en rukte het van haar af, waardoor ze naakt achterbleef op haar naaldhakken na.
Toen hij protesteerde, rukte ze haar borst van zijn lippen en stond op. Toen ze knielde, met haar handen zijn knieën spreidde en naar de gesp van zijn riem greep, klapte zijn mond dicht. Binnen enkele seconden had ze zijn broek om zijn enkels en zijn stijve pik in haar handen. Hij was enorm, veel groter dan die van Donald… en het was de laatste keer dat ze aan haar echtgenoot dacht tot veel later die nacht. Terwijl ze zich op de ongewone penis stortte, gutste het speeksel uit haar mondhoeken. Ze schoof de grote schacht in haar mond en kokhalsde toen hij door haar gevoelige gehemelte gleed. Toen dat punt voorbij was, begon haar kokhalsreflex en slikte ze de rest van de pik van het monster door. Haar lippen omsloten zijn pik en haar keelspieren molken hem woest. Hij kwam verbaasd overeind toen ze zijn ballen greep en hem hard doorslikte, en hij begon snel in haar keel te schieten, waarbij hij een vreemde, hoge kreet slaakte. De hoeveelheid heet kleverig sperma was zo groot dat ze het niet allemaal kon vasthouden, en het hoopte zich al snel op en spoot haar lippen, die nog steeds rond de basis van zijn steel zaten.
Carrie haalde haar mond van zijn nog steeds harde pik, zijn verzengende sperma droop van haar grote gulle lippen langs haar borsten, en haar adem kwam in verwoede spurten. Haar ogen stonden wijd open alsof ze zojuist een krachtige elektrische schok had gekregen. “Neuk me!” schreeuwde ze. Haar druipende lichaam zag er heerlijk uit in het schemerige licht, met haar harde tieten. De grote man plaatste zijn handen onder haar armen en hees haar hoog in de lucht. Carrie’s kronkelende heupen zochten en vonden zijn dikke eikel toen hij haar liet zakken, en haar kut nam de grote lul snel op. Toen hij brutaal in haar begon te beuken, dempte hij haar stijgende kreunen met een kus. Deze nacht zou geen zachte, zachte stoten kennen. Ze kreeg het brute pak slaag dat haar extase vereiste. Haar orgasme dreigde haar schedel eraf te blazen.
Toen ze het penthouse binnenging, besefte Carrie dat ze volledig naakt was onder haar feestkleding. Ze beefde van opluchting, en toen ze het warme water in het bad startte, besefte ze dat het nog geen tien uur was. Ze trok haar kleren uit, zette het water uit en belde snel Donalds nummer.
Carrie kon Nora op de achtergrond horen toen Donald de telefoon bij het eerste belsignaal opnam…
Toen ze terugkwam in Atlanta, zouden de lippen van het meisje opnieuw getuit zijn, maar die van Carrie waren in orde. “Hallo, schat,” zei Carrie zachtjes, “ik hoop dat je een fantastische tijd hebt!” Ze was verbaasd te ontdekken dat ze het meende. “Nee, ik heb een leuke avond gehad in Destin en ik ga vroeg naar bed.” Ik wilde je gewoon vertellen hoeveel ik van je hou voordat ik naar bed ga.” Ze liet hem verder gaan met zijn pijpbeurt na een paar minuten van beleefde conversatie. Ik hoop dat ze slikt, dacht Carrie; hij houdt ervan als ze dat doet. Ze leunde achterover in het warme water en zuchtte tevreden. Ze overwoog waar ze de volgende dag een nieuwe jurk, een vervangende string en misschien een nieuw paar schoenen zou kopen. De directie van de herenclub had haar aangemoedigd de volgende dag terug te komen. Hun amateuravond was zo’n succes geweest dat ze het wilden herhalen. Ze vroeg zich af of de aantrekkelijke man terug zou komen.
